فیلم و سریال
15 فیلم برتر کمدی ایرانی که باید ببینید!
سینمای ایران، علاوه بر درامهای عمیق و اجتماعی، گنجینهای از فیلمهای کمدی دارد که میتوانند ساعتها شما را بخندانند. در این پست، به سراغ 15 تا از بهترین و محبوبترین فیلمهای کمدی ایرانی رفتهایم که دیدنشان را به شما پیشنهاد میکنیم.
این لیست، ترکیبی از فیلمهای قدیمی و جدید است و سعی شده سلیقههای مختلف را پوشش دهد.
- 🌐اجارهنشینها (داریوش مهرجویی)
- 🌐لیلی با من است (کمال تبریزی)
- 🌐مومیایی 3 (محمدرضا هنرمند)
- 🌐مارمولک (کمال تبریزی)
- 🌐زیر نور ماه (سیدرضا میرکریمی) – (با وجود درونمایههای جدی، لحظات کمدی فراوانی دارد)
- 🌐سن پطرزبورگ (بهروز افخمی)
- 🌐ورود آقایان ممنوع (رامبد جوان)
- 🌐اخراجیها (مسعود دهنمکی)
- 🌐نهنگ عنبر (سامان مقدم)
- 🌐ایران برگر (مسعود جعفری جوزانی)
- 🌐مصادره (مهران احمدی)
- 🌐جهان با من برقص (سروش صحت)
- 🌐قانون مورفی (رامبد جوان)
- 🌐خوب، بد، جلف (پیمان قاسمخانی)
- 🌐مطرب (مصطفی کیایی)
این فیلمها، نه تنها خندهدار هستند، بلکه اغلب نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی و فرهنگی ایران دارند.
از بازیهای درخشان بازیگران تا داستانهای جذاب و دیالوگهای به یادماندنی، این فیلمها همگی ارزش دیدن دارند.
این لیست قطعی نیست و سلیقه شما ممکن است متفاوت باشد. اما امیدواریم که از دیدن این فیلمها لذت ببرید و لحظات خوشی را سپری کنید.
بعضی وقتا کمدی های ایرانی رو می بینی که فکر می کنی قراره تا تهش بخندی ولی یه دفعه میبینی داره زیادی شعار می ده یا بیش از حد تو جزئیات گیر می کنه. مثلا فیلمی بود که توی نیمه راه تغییر مسیر داد و داستان گم شد.
یه مشکل دیگه اینه که بعضی کمدیا تو انتخاب بازیگر دقت نمی کنن. مثلا بازیگری که قبلا نقش های جدی داشته رو گذاشتن توی نقش کمدی و اصلا جفت هم نشده.
توی یه فیلم دیگه دیدم که کلی جوک تکراری و نخ نما داشتم. انگار نویسنده فکر کرده تماشاچی فقط ده دقیقه حافظه داره و هر ده دقیقه یه بار همون شوخی رو تکرار کرده.
نمیدونم چرا بعضی فیلم سازا فکر می کنن هرچقدر داد بزنن و حرکات رو بزرگ نشون بدن کمدی تر میشه. یه فیلم بود که بازیگرا انقدر اغراق می کردن که دیگه خنده دار نبود، فقط آزاردهنده بود.
بعضی فیلم های کمدی زیادی طولانی ان. مثلا یه فیلم ۹۰ دقیقه ای می تونست ۶۰ دقیقه باشه و تأثیر بیشتری داشته باشه ولی وسطاش کلی صحنه اضافی گذاشتن.
یادمه یه بار توی سینما فیلم کمدی دیدم که صندلی کناری من خنده ش میومد بیرون ولی خودم اصلا متوجه نمیشدم چی خنده داره. انگار هر کس یه سلیقه ای داره 🎭
مشکل دیگه اینه که بعضی فیلما میخوان همزمان کمدی باشن و خانواده رو نجات بدن و عاشق بشن و مشکل اقتصادی رو حل کنن که در نهایت هیچکدوم درست از آب در نمیاد. بهتر نیست یه فیلم کمدی فقط کمدی باشه؟ 😅
یه چیز جالبی که دیدم اینه که بعضی کمدی های قدیمی ایران با این که امکانات کمتری داشتن ولی دیالوگ هاشون انقدر قوی بود که هنوزم خنده دارن. شاید بهتر باشه فیلم سازای الانم بیشتر رو متن کار کنن.